[tab]Gerhard objął swojaka zupełnie tak, jak ojciec przytulałbym swoje dziecko. Przymknął oczy, chowając pod powiekami wilgnienie minionych chwil. Zbyt dużo tego, od czego ostatnie lata uciekał, wchodziło przez przedproże jego małego elizjum. Niemniej jednak, nie można było odmówić mu szczerości, gd...

[tab]Stawiał na kalekę. Bogowie mu świadkami, że stawiał na to, że Apostoł przyśle mu kalekę, kulawą dziwkę, albo ślepe dziecko, wychodząc taki uśmiechnięty i uradowany. Jakby udało mu się zagrać Rakarzowi na nosie. Z jakiegoś powodu, Gerhard uważał, że Apostoł niespecjalnie go szanował, a już na pe...

[tab]Było coś w człowieku z opończą, co budziło w Gerhardzie odrazę. Coś śliskiego, co - jak to zwykle bywa z rzeczami śliskimi - nie dawało się uchwycić. Coś jak obmierzła stara, śmierdząca skarpeta stawało w gardle jakby próbował ją połknąć. Albo ktoś probował mu ją tam wepchnąć na siłę. Nie dając...

[tab]Nie podobało mu się to. Wszystko. Zadowolony był z obecności łasucha tak, jak można być zadowolonym z obecności ropiejących wrzodów na kutasie. I dokładnie tak było. Gerhard był chujem, a Apostoł jego wrzodem. Ropiejącym, nabrzmiałym, pełnym żółci, gotowym do tego, by pęknąć obficie przy najmni...

[tab]"Doprawdy?". Dlaczego jeszcze nigdy nie słyszał, by ktoś zadawał to pytanie faktycznie oczekując odpowiedzi? Niemniej jednak, jakikolwiek miał ten wyraz wywołać efekt, to go wywołał. Lub podobny. Gerhard obejrzał się za siebie i zaklął w duchu, machnąwszy ręką, jakby chciał dać do zrozumienia, ...

[tab]Gerhard de Mischling nie czuł strachu. Jego powłoka dawała mu do tego pełne prawo. Choć daleko mu było do masywnie zbudowanych rycerzy, czy solidnej postury drwali, którzy niczym cień niedźwiedzia potrafili wyłaniać się z zarośli - domu i miejsca pracy jednocześnie - to znać było, że szerokość ...

[tab]Dziś odliczał kolejne minuty, by przekręcić tabliczkę z koślawym napisem "Otwarte" na jej rewers. Miał zamiar przejść się do Purpurowego i utopić zarobek w ramionach jednej z dam o negocjowalnym afekcie. Dłużyło się wszystko niezwykle. Upodobnił się w tym wszystkim do starych przekupek, które b...

https://i.imgur.com/7TMDlzf.png Rzemiosło. Odwieczna tajemnica, nie ujawniana nawet krewnym, a co dopiero osobom postronnym. Przechowywane w głowie sekrety wyrobu rzeczy z drewna, które tutaj, w zakładzie łagiewniczym "Dwie Dziury" przeistaczały się w solidne beczki, kufle, misy, wiadra, cebry i ty...

Kartę już mam, a zatem przygodo ruszaj. Ktoś coś popisze niezobowiązująco? Zaczynam i wymyślam!;)

Miano: Gerhard, w niektórych kręgach zwany także Rakarzem z Aedirn. Widoczny wiek: Ponad trzydzieści, a mniej niż czterdzieści, miarą ludzką. Rasa: Ani chybi człowiek. [tab]Z Mokrej do Długiej nie było znowu tak daleko, a jednak droga dłużyła się niemiłosiernie. Dzień handlowy w Aldersbergu, oznacz...