Chata smolarza
: 14 lip 2019, 17:36
Natura uczyniła tę ziemię pustelnią zieleni i błota, samotnią, w którą nikt o zdrowych zmysłach nie raczy się zapuszczać. Lasy wierzbowe, strumienie, groble i kawałki wystającej ponad wilgoć suchej ziemi pokrywa mgła, która dopiero na samym krańcu świata, tam, gdzie diabeł mówi dobranoc, miesza się z białym jak mleko dymem.Wśród tej samotni gospodarzy sobie smolarz-pustelnik. Istnienie smolarza, zwanego też „bagiennym dziadem”, obrosło legendą, coraz mniej się chce ludziom wierzyć, iżby on był i żył, gdzieś tam, pośród leśnych kniei. Kiedy raz na jakiś czas wyjdzie ze swojej samotni, miejscowi powoli sobie przypominają — chudego, starego człowieka z długą i brudną brodą. Roboty ma dużo, bo kiedy smolarzy było więcej, postanowili postawić nie jeden, a dwa mielerze. Mieszka w prostej chacie, pokrytej strzechą, za którą stoją w bezpiecznej odległości dwie stare dymarki.