Klątwy

[Dziki Gon]

Klątwy to prastary i przerażający przejaw Mocy istniejący jeszcze przed zaklęciami. Ten niepoznany do końca fenomen występuję w naturze spontanicznie, lecz władający magią potrafią używać go w świadomy sposób, wykorzystując dla zemsty lub innej korzyści. Wielu magów i kapłanów posiada w swym repertuarze nieprzyjemne zaklęcia nazywane klątwami z uwagi na uciążliwość i pokrewny magiczny wzorzec. Często służą one za bazę do rzucania przekleństw właściwych, opisanych poniżej.

Kapłani (zwłaszcza mrocznych kultów) podczas rzucania klątw odwołują się do swojego bóstwa, zwykle w intencji ukarania nieprzyjaciół ich wiary i świętokradców. Rodzaj przekleństwa określa specyfika danego kultu, zwykle wymaga ono również specjalnego ceremoniału, nierzadko zbiorowego. Kapłan pragnący przeklinać wrogów, winien znać modlitwę klątwa.

Czarodzieje podchodzą do przekleństw w uporządkowany, techniczny sposób. Skrupulatnie opracowują formułę klątwy, pozyskując komponenty i źródło mocy, które zapewni jej ciągłość oraz skupi jej moc na ofierze. Podobnie jak u kapłanów, przygotowywanie przekleństwa może być wysiłkiem zbiorowym. Podstawą dla tej metody jest jeden z czarów: urok, hipnoza lub klątwa.

Zdejmowanie klątw to specjalność Wiedźminów. Choć zwykle płaci im się za zabicie ich objawów w postaci potwora, wielu łowców potrafi wykorzystać swoją wiedzę, by odczarować ofiarę. W mniej skomplikowanych przypadkach wystarczy spełnić określony warunek lub przekierować energię przekleństwa znakiem Heliotrop/

Sięgnąć po nie może każdy kapłan bądź czarodziej znający odpowiednią modlitwę/zaklęcia. Moc przekleństwa manifestuje się natychmiast, a utrzymuje do miesiąca czasu. Duchowni używają jej jako pokuty za znieważenie ich bóstwa.

Zwykła choroba

przewlekła duszność, grypa żołądkowa, impotencja, febra. Przeklęty zapada na konkretną chorobę, naturalnie rozwijającą się w organizmie. Nieleczona może doprowadzić do śmierci, jednak nie jest to cel klątwy.
Wydatek Mocy: 15

Plugawy wygląd

Skórę przeklętego pokrywają parchy, wrzody, wybroczyny, itp. Ma to negatywny efekt estetyczny i społeczny, ale nie zagraża życiu.
Wydatek Mocy: 20

Niefart

Przeklętego prześladuje pech objawiający się w różnych dziedzinach życia: hazardzie, interesach czy miłosnych podbojach. Klątwa nie nagina losu drastycznie, działając tylko wtedy, gdy przeklęty podejmuje ryzyko, wystawiając się na kaprysy fortuny.
Wydatek Mocy: 20

Dolegliwość fizyczna

Niedowład kończyny, zwyrodnienia stawów, przykurcz mięśni, garb, jąkanie się lub zupełna niemota, ślepota lub głuchota. Ten typ klątwy osłabia zdolności psychofizyczne, obniżając wybraną Cechę ofiary o 1 poziom.
Wydatek Mocy: 25

Dolegliwość psychiczna

Fobie, bezsenność, koszmary, halucynacje, stany lękowe. Klątwa atakuje psychikę ofiary, wpływając na jej zachowanie. Zmniejsza koncentrację o jeden poziom, a liczbę PW odzyskiwanych w czasie snu o 3.
Wydatek Mocy: 25

Klątwa aury

Szczególny rodzaj przekleństwa, który nie wpływa bezpośrednio na ofiarę, ale na osoby, z którymi ma do czynienia. Objawia się to zazwyczaj poprzez popsucie relacji z innymi. Przykładem może być aura niechęci, nieszczerości, chorobliwej zazdrości lub nienawiści.
Wydatek Mocy: 25

Tak jak w przypadku klątw pierwszego stopnia, można je rzucać, znając odpowiednią modlitwę lub czar. Kapłani potrzebują ponadto fragmentu ciała lub osobistego przedmiotu osoby, przeciw której mają skierować klątwę. Najlepiej, by przedmiot miał dla ofiary wartość sentymentalną, w innym wypadku wystarczy jakikolwiek będący w jej posiadaniu przynajmniej przez rok. Przekleństwo będzie trwało tak długo, jak będzie istniał napełniony jego mocą przedmiot. Zwykle pozostaje on przechowywany w ukryciu przez kapłana.

Przemiana natury

Klątwa zmienia naturę człowieka na potworną, skutkując pociągiem do krwi, nekrofagii lub patologiczną potrzebą psychicznego sadyzmu. Mogą wystąpić też dodatkowe objawy uwrażliwiającego przeklętego na magię, światło dnia, czy srebro. Osobną klasę przekleństw natury odmianą przekleństw tworzą klątwy prenatalne i pośmiertne. Przemiana natury może też dotyczyć węższego spektrum zmian, uwrażliwiając ofiarę na magię, światło dnia czy srebro.
Wydatek Mocy: 20-40

Śmiertelna choroba

Przeklęty zapada na śmiertelną, nieuleczalną chorobę np. trąd, dżumę, cholerę. Zwykłe i magiczne leczenie zatrzymuje jedynie objawy — choroba będzie powracać, dopóki klątwa nie zostanie przełamana.
Wydatek Mocy: 30

Przemiana osobowości

subtelna klątwa podobna w działaniu do uroku. Pozwala wpłynąć na charakter przeklętego, np. czyniąc go przesadnie prawdomównym, tchórzliwym, okrutnym, rozpustnym, kochliwym. Może wpływać także na preferencje seksualne ofiary, włącznie z zaszczepieniem u niej zaburzeń w rodzaju pedo-, nekro- czy zoofilii.
Wydatek Mocy: 30

Częściowa przemiana

Przeklęty zostaje częściowo przemieniony, zwykle w potwora. Zmiana dotyczy najczęściej głowy i może się manifestować okresowo lub o określonych porach dnia. Przemianie często towarzyszą inne, pomniejsze efekty w postaci aury niechęci czy dolegliwości psychicznych. Może również potęgować wrażenie postrzegania przemienionego przez otoczenie jako groźnego monstrum.
Wydatek Mocy: 30

Przemiany psychiki

Wywołuje u ofiary znaczniejsze zaburzenia psychiczne: obłęd, paranoję, schizofrenię. Najskuteczniejszym zastosowaniem przekleństwa jest zmanipulowanie psychiki ofiary tak, by ta stała się posłuszna pewnym ideom. Przykładem może być podporządkowanie psychiki świętokradcy nakazom znieważonego kultu. Klątwa może wzbudzać także silne emocje, takie jak zazdrość, nienawiść lub pożądanie.
Wydatek Mocy: 20-40

Klątwy prenatalne

Osobny rodzaj klątw rzucany na ciężarne kobiety. Moc przekleństwa dotyka nienarodzonego dziecka, a nie matki. Efekty klątwy prenatalnej mogą być różne; zwykle kończą się śmiercią płodu, po której może wystąpić przemiana w strzygę lub porońca.
Wydatek Mocy: 35

Klątwy pośmiertne

Moc owej klątwy objawia się po śmierci ofiary, więżąc jej ducha i zmuszając do wypełniania określonych nakazów: pilnowania jakiegoś miejsca, nawiedzenia bliskich lub innych zadań zleconych przez sprawcę klątwy. Przeklętemu upiorowi często towarzyszą inne cierpienia.

Wydatek Mocy: 30

Najcięższy rodzaj przekleństw. Większość kultów praktycznie ich nie stosuje, uznając za nadużycie. Rzucenie klątwy trzeciego stopnia wymaga zgromadzenia olbrzymiej ilości Mocy, kilku osób oraz odprawienia rytuału w szczególnym dla danej religii miejscu. Klątwy trzeciego stopnia nie ograniczają działania do pojedynczych osób; z ich pomocą można przekląć cały obszar, a nawet jakieś przedsięwzięcie, np. wojnę. Są to przekleństwa najtrudniejsze do odczynienia.

Zaraza

Klątwa obszarowa powodująca wybuch choroby zakaźnej na przeklętym terenie. Moc klątwy nie pozwala rozprzestrzenić się zarazie poza przeklęte ziemie. Najczęstsze przykłady to epidemie czarnej ospy, dżumy czy cholery.
Wydatek Mocy: 100

Przemiana w potwora lub zwierzę

Klątwa zmienia ofiarę na stałe w dowolne zwierzę lub potwora. Prócz przemiany fizycznej przeistoczeniu podlega również psychika ofiary. W zachowaniu ofiary zachowuje się jedynie ślad człowieczeństwa.
Wydatek Mocy: 120

Zły los

Klątwa wpływająca na przeznaczenie celu. Nad przeklętym ciąży fatum — każde działanie i przedsięwzięcie zwraca się przeciw przeklętemu, kończąc się fiaskiem. Zły los obejmuje też przyjaciół i rodzinę ofiary, a nawet teren, na którym przebywa, ściągając plagi i nieurodzaj.
Wydatek Mocy: 130

Klątwa przymusu:

Rzadka i potężna klątwa będąca specjalnością mrocznych kultów. Ofiara staje się marionetką w rękach przekleństwa. Wyznaczone przez sprawców klątwy zadanie jest dla ofiary sensem jej istnienia, któremu podporządkowuje wszystkie aspekty swojego życia. Jednocześnie sama odnosi wrażenie, że zaszczepiona w niej misja jest jej własnym pomysłem.
Wydatek Mocy: 150